சட்டிக் கறுப்பன்

பைசால்

மின்சாரம் தடைப்பட்டிருந்த இரவு நேரம்
அவன் இருட்டைக் கடந்து வந்துகொண்டிருந்தான்
அவன் கடந்த இருட்டு
தொலைவில் தனியாக நிற்கிறது
நான் ஓடிச் சென்று
இருட்டில் நடப்பவனை சந்திக்கின்றேன்
அவன் அதிக நேரமாக வெளிச்சம் பற்றியே பேசிக்கொண்டிருந்தான்
நான் இருட்டு பற்றியே யோசித்தேன்
எனது யோசனை முழவதும் இருட்டாக இருந்தது
அதில் குறுக்கறுக்கும் மனிதர்களும் கறுப்பர்களாகவே தெரிந்தார்கள்

அவன் பேச்சு
காது கொடுக்கிறேன்

வெளிச்சத்தின் மீது ஏறி நடக்க முடியவில்லை
கால்கள் நடுங்குகின்றன
இந்தச் சிறிய பாலத்தை
இருட்டில் கட்டியிருக்கலாம்
பெரிதாக வந்திருக்கும் என்றான்
மேலும்
இருட்டின் தலையில் வெளிச்சத்தால் அடித்து கொல்வதாகவும்
எம் மீது பழியும் சுமத்தினான்

என் பேச்சு

ஏன் நீ ஆடையின்றி வந்திருக்கின்றாய்
உன்னில் வழிந்தோடும் இருட்டினால்
என் கண்களை மறைக்க முடியவில்லையே

'பாம்புக் கண்ணன்' என்று
சிரித்துக் கொண்டு
இருட்டில் நுழைந்து நடக்கிறான்
'சட்டிக் கறுப்பன்'என்றேன் நான்
அவனுக்கு கேட்டிருக்குமோ தெரியாது

என் பேச்சு

இருட்டில் இருக்கும்போது கண்கள் நன்றாகத் தெரிந்தால்
சட்டிக் கறுப்பனோடு இன்னும் பேசலாம்

சட்டிக் கறுப்பனை மீண்டும் ஒரு நாள் சந்திக்கிறேன்